- klin klinem wybijać
- клин кли́ном вышиба́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
klin klinem wybijać
Смотреть что такое "klin klinem wybijać" в других словарях:
klina [klin] klinem (wybijać – wybić) — {{/stl 13}}{{stl 33}} usuwać skutki jakiegoś działania, stosując metodę podobną do tej, która wcześniej stała się przyczyną ich zaistnienia; zwalczać podobne podobnym (np. cierpiąc z powodu wcześniejszego pijaństwa, sięgać po alkohol) {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybijaćam, wybijaća, wybijaćają, wybijaćany {{/stl 8}}– wybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wybijaćiję, wybijaćbije, wybijaćity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… … Słownik języka polskiego
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
